Πολιτικός αρχηγός επισκέπται τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας έχοντας ξεχάσει (;) να φορέσει τις ... κάλτσες του...
Αποτριχωμένα ανδρικά πόδια γλυστρούν σε σαγιονάρες και κυκλοφορούν στη νυχτερινή Αθήνα...
Κυρίες ντύνονται λεοπαρδαλέ, από το εσώρουχο μέχρι τη γόβα, και μοστράρουν στις κοσμικές στήλες...
Ενήλικες φορούν τα κοντοβράκια του 12χρονου γιου τους (βλ."κάπρι") και διεκδικούν μερίδιο από τη γοητεία της Γκρέις Κέλι ή της Όντρεϊ Χέπμπορν (στις οποίες ομολογουμένως τα 'κάπρι' ταίριαζαν εξαιρετικά) ...
Η επιλογή ρούχων, το προσωπικό στυλ που υιοθετεί κανείς είναι μέσο έκφρασης, αυτοπροσδιορισμού, επικοινωνίας. Δεν διαμορφώνεται μέσα σε μια μέρα, είναι συνισταμένη βιωμάτων, γνώσεων, κλίσεων και συμπυκνώνει τον πολιτισμό που κανείς κουβαλά.
Ειδικά στις μέρες μας, η σταδιακή κατάργηση πρωτοκόλλων και τύπων στην ενδυμασία σε συνδυασμό με ‘πολυπολιτισμικό’ στοιχείο (‘γερμανική σαγιονάρα’ φορεμένη καταχείμωνο με … κελεμπία) αλλά και τα υπερπροβαλλόμενα ενδυματολογικά πρότυπα των μπουζουξούδων και των νεόπλουτων, καταλήγει σε θεάματα διασκεδαστικά μεν, αμφίβολης αισθητικής δε.
Ζώντας στην Αθήνα, το μεγάλο ‘χωνευτήρι’, επιστρατεύουμε το χιούμορ μας και υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά μας να ντυνόμαστε κομψά και ανάλογα με την περίσταση. Θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε ιδιαίτερα στυλ, να επισημάνουμε συνηθισμένα ενδυματολογικά λάθη και να παρουσιάσουμε τις σύγχρονες τάσεις της μόδας. Έτσι για το κέφι μας...
2 σχόλια:
Ayta einai.... egw th dikia mou akoma thn oneireyomai...
αφού είπαμε ... το ταξίδι είναι που μετράει ... όχι η Ιθάκη (χε χε χε ... παρηγοριά στον άρρωστο!)
Δημοσίευση σχολίου