28 Μαΐ 2010
Αρχιτεκτονική τάση: Ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή
Η σύγχρονη αρχιτεκτονική της ελληνικής υπαίθρου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως και αυτή των πόλεων άλλωστε, ιδιαίτερα αν θέλουμε να κατανοήσουμε το ον που ονομάζουμε εν συντομία ‘νεοέλληνα’. Το βασικό χαρακτηριστικό της κατοικίας του είναι ότι θα πρέπει να φαίνεται. Να μην αφομοιώνεται και να μην χάνεται μέσα στο περιβάλλον και κυρίως να ξεχωρίζει σε σχέση με γειτονικά κτίσματα. Επιπλέον όσο πιο μαξιμαλιστικό τόσο καλύτερο. Φινιστρίνια, καμάρες, κολώνες, στάμνες και πιθάρια κλπ. Παρακάτω δύο χαρακτηριστικά δείγματα της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής τάσης "ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή".
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Χα χα! Λοιπόν , ένα από τα ''αγαπημένα'' μου ''χόμπι'' είναι να κάθομαι και να χαζεύω τούτα τα ''Δρακόσπιτα'' (εκ του Γιάγκου Δράκου της πάλαι ποτέ ''Λάμψης''!). Η επαρχία βρίθει τέτοιων τερατουργημάτων αλλά και στην Αθήνα υπάρχουν ''εκπληκτικά'' δείγματα (εδώ στον Άλιμο υπάρχει ολόκληρη γειτονιά , περνάω και δεν ξέρω τι να ''πρωτοθαυμάσω'' από τις απίστευτες αρχιτεκτονικές και διακοσμητικές ιδέες του κάθε ''λωλοστεφανή''!)
Ο Έλληνας (κυρίως της κατηγορίας νεόπλουτος) έχει την τάση να είναι κραυγαλέος σε όλα : Σπίτια , ρούχα , αυτοκίνητα. Όλα ''ουρλιάζουν'' : ''Κοιτάξτε με , θαυμάστε με , έχω λεφτά εγώ''... Θλιβερό και..κακόγουστο.
...πεθαίνω με το παράθυρο-φινιστρίνι και δη σε βίλλα Εκάλης-Πολιτείας κλπ...
Δημοσίευση σχολίου