Ενα sms, μία κηδεία και ένας gentleman

Μετά από ολιγοήμερη απουσία και αφού επιβίωσαν ακόμα και αυτού του καύσωνος -όστις μέγας εχθρός της chic εμφάνισης εστί (βλ. ιδρωμένα πρόσωπα, ρούχα ιδρωμένα και τσαλακωμένα, οσμές δυσάρεστες κλπ), οι chic-in-greek επανέρχονται με ένα θέμα δυσάρεστο μεν διαχρονικό και σημαντικό δε: Τη σωστή ενδυμασία κατά την παράστασή μας σε εξόδιο ακολουθία, ήτοι τι πρέπει να φοράμε προκειμένου να τιμήσουμε το μακαρίτη αλλά και να διατηρήσουμε τον αυτοσεβασμό μας.

Αφορμή για το εν λόγω post, εστάθη ένα sms και -φυσικά- μια κηδεία. Εκ κοινωνικής υποχρέωσης προς τον ιό του εκλιπόντος, ο chic-in-greek παρέστη σε κηδεία υπερήλικος, η οποία -άκουσον, άκουσον- είχε ορισθεί εν μέσω καύσωνος στις δύο το μεσημέρι! Ο chic-in-greek, πιστός στον ενδυματολογικό κώδικα ενός gentleman, αγνόησε τις αποκαρδιωτικές ενδείξεις του θερμομέτρου και φόρεσε ένα ωραίο μπλε σκούρο δίκουμπο κοστούμι Zegna, ένα απλό λευκό πουκάμισο, μπλε σκούρα κραβάτα, και υποδήματα μάρκας Αlden και χρώματος καφέ. Το sms, που έφτασε στο κινητό μου κατά τις δύο και μισή το μεσημέρι, ήταν εύγλωττο: "Δύο φοράνε γραβάτα: Εγώ και το τιμώμενο πρόσωπο!" Mπρρ... Η ενδυματολογική ταύτιση του chic-in-greek με τον εκλιπόντα και μόνον με αυτόν, ήγειρε ερωτήματα τα οποία και ευθύς διατυπώνω: Γιατί άραγε μεσήλικες και μη επιλέγουν να φορέσουν ρούχα, που θα φόραγαν για να απολαύσουν το ...φραπέ τους στην καφετέρια (polo, υποκάμισα, τζιν) , προκειμένου να παραστούν στην εξόδιο ακολουθία ενός συγγενούς/φίλου/γνωστού; Πρυτανεύει η άνεσις της απόδοσης τιμών or what; Όπως με πληροφόρησε ο co-blogger μου, ούτε καν ο ιός του ατυχόύς θνητού δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ενδυθεί μία ενδυμασία κάπως πολυπλοκότερη του 'πουκάμισο-παντελόνι'. Και μπορεί να ήταν τα τελευταία χρώματος μαύρου, αυτό σε καμία περίπτωση δε σώζει την κατάσταση. Η επίκληση κρητικής καταγωγής και παράδοσης επίσης δε δικαιολογεί τα ....ανοιχτά (ω, ναι!) στο στέρνο μαύρα πουκάμισα. "Tι σόι αντίληψη είναι αυτή που θέλει το μακαρίτη γραβατοδεμένο και κοστουμαρισμένο και τους 'θλιμμένους' , 'άνετους' και 'χαλαρούς, με τα πουκάμισα ανοιχτά στο στέρνο;" αναρωτήθηκε εύλογα ο chic-in-greek, ο οποίος έκπληκτος έβλεπε τους υπόλοιπους παριστάμενους στην κηδεία να μεριάζουν στο διάβα του καθώς τον εξελάμβαναν ως VIP, μόνο, και μόνον εκ του λόγου ότι ήτο ως όφειλε κοστουμαρισμένος!

Εν κατακλείδι, και σύμφωνα με τον maitre του κλασικού ανδρικού στυλ chic-in-greek, σε μία κηδεία: Πέραν του μπλε κοστουμιού, απολύτως αποδεκτό και συνιστώμενο είναι το μαύρο κοστούμι, ιδίως εάν πρόκειται για συγγενείς. Μπορεί να φορεθεί ακόμα και με μαύρο πουκάμισο. Το σακάκι όμως δεν μπορεί να παραληφθεί. Η απουσία του είναι σαν να εμφανίζεται γυναίκα με ξωπλατο σε κηδεία. Θα πει κάποιος ότι ...ζεσταίνεται. Ε και; Δεν είναι προτιμότερο να υποστείς για μια ώρα λιγο δυσχερεις καιρικές συνθήκες προκειμένου να τιμήσεις κάποιον κατά την μεγάλη έξοδό του;