Καλά Χριστούγεννα

Παρίσι, μια Κυριακή του 1956Χειμώνας του 1945Σεν Ζερμέν ντε Πρε, 1944

Μονμάρτη, 1958
Από το φακό του Robert Doisneau, ένα χιονισμένο Παρίσι από τα παλιά.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Dress code και στα εσώρουχα!

Ενδυματολογικό κώδικα, λίγο - πολύ, όλες οι σοβαρές εταιρίες έχουν, είτε γραμμένο στο χαρτί είτε άτυπο. Η ελβετική τράπεζα UBS σίγουρα πρωτοτυπεί καθώς πρόσφατα έστειλε στο προσωπικό των υποκαταστημάτων της ένα κείμενο 43 σελίδων, που δεν αρκείται στο να υποδεικνύει στους υπαλλήλους το χρώμα του κοστουμιού τους, που είναι κάτι σύνηθες και αναμενόμενο. Ο εν λόγω κώδικας περιέχει συστάσεις για το είδος των...εσωρούχων που πρέπει να φορά ο καλός υπάλληλος, όπως επίσης για τα ενδεικνυόμενα αξεσουάρ, τις βαφές μαλλιών αλλά και την κατανάλωση ή μάλλον αποφυγή κατανάλωσης κάποιων ειδών διατροφής.
Ειδικότερα:
Κοστούμια: Γκρι, μαύρα ή navy blue (συμβολίζουν την επαγγελματική επάρκεια, κατά τον κώδικα)
Φούστες: Το μάκρος να φθάνει, ιδανικά, στο μέσον του γoνάτου.
Τα φανταχτερά αξεσουάρ ή γυαλιά είναι εκτός συζήτησης όπως επίσης τα δυνατά αρώματα αλλά και οι βεβαρημένες με σκόρδο ή τσιγάρο αναπνοές.
Οι γυναίκες οφείλουν να φορούν διακριτικό μακιγιάζ και οι άνδρες να αποφεύγουν τις βαφές μαλλιών καθώς ‘έρχονται σε έντονη αντίθεση με την ηλικία του δέρματος’!
Τα κοσμήματα στους άνδρες απαγορεύονται αλλά επιτρέπονται τα ρολόγια (αλίμονο, τι Ελβετοί θα ήσαν άλλωστε), τα οποία δείχνουν αξιοπιστία και λατρεία της ακρίβειας! Όσο για τις ανδρικές κάλτσες, αυτές, κατά τους συντάκτες των ενδυματολογικών οδηγιών, θα πρέπει να είναι μαύρες και να φθάνουν ως το γόνατο για να αποκλειστεί η έκθεση της γυμνής σάρκας της γάμπας στην περίπτωση που ο υπάλληλος αποφασίσει να κάτσει σταυροπόδι.
Για δε τα εσώρουχα, οι Ελβετοί κρίνουν καταλληλότερα όσα δεν μαρκάρουν και παραμένουν δηλαδή αόρατα.
Ο εν λόγω κώδικας θα τεθεί δοκιμαστικά σε ισχύ και μετά από μία χρονική περίοδο θα επανεκτιμηθεί.
Η εκπρόσωπος τύπου της τράπεζας παραδέχθηκε ότι ο κώδικας είναι λεπτομερής αλλά ως τέτοιος εναρμονίζεται πλήρως προς την ελβετική ακρίβεια. Πολύ θα ήθελα να έβλεπα τις αντιδράσεις των Ελβετών σε επίσκεψή τους σε κάποιο ελληνικό υπουργείο (ή δικαστήριο), ιδίως κατά τη θερινή περίοδο!

(Πηγή: The Wall Street Journal)

ΚΑΚΟΝΤΥΜΕΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ

Η φωτό από το fimotro@blogspot.com

Απολαύστε, κυρίες και κύριοι, τα άξια τέκνα του κόμματος του ΛΑΙΚΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ εξερχόμενα εκ του Μαξίμου σήμερα. Δε σε καλεί και κάθε μέρα ο πρωθυπουργός της χώρας, σκέφτηκε ο εκ δεξιών του προέδρου Καρατζαφέρη Μπουμπούκος και  κοτσάρησε μια κόκκινη της φωτιάς γραβάτα με λευκό πουκάμισο κάνοντας προσομοίωση  χριστουγεννιάτικου ρεβεγιόν... Αν και η εφαρμογή του κοστουμιού είναι καλή, η μη κατάλληλη για την περίσταση γραβάτα, η αγιοβασιλιάτικη εντύπωση της οποίας επιτείνεται από το λευκό του πουκαμίσου, καταστρέφει το σύνολο.

Ο πρόεδρας πάλι έχει τσακωθεί τόσο με την αισθητική και το στυλ που δεν ξέρει κανείς από που να αρχίσει να σχολιάζει: από το μήκος του μανικιού, από το μήκος αλλά και το πλάτος του μπατζακιού, τις εμφανώς τεράστιες βάτες; (και μη μου πείτε ότι εξισορροπούν το σωματικό όγκο διότι κάνουν το αντίθετο, τον προβάλλουν!). Και το ερώτημα που τίθεται ευλόγως είναι το εξής: Πού έχει πάει το άλλο μισό της έρμης της γραβάτας;!

Οσο για τον κ.Αϊβαλιώτη, θα πρέπει να μάθει να ψωνίζει πουκάμισα και κοστούμια στο σωστό για εκείνον μέγεθος: Το πουκάμισο, ειδικά όταν φοριέται με γραβάτα οφείλει να είναι κουμπωμένο, (εκτός κι αν είσαι rock star ή trend setter ή επιστρέφεις ξημερώματα από τα μπουζουκια), τα μπατζάκια θα πρέπει να μην σκουπίζουν τους δρόμους και ο καβάλος να μην φτάνει στο γόνατο!

Μήπως γι'αυτό δεν πήραν μαζί τους τον κ.Βορίδη, επειδή υπερισχύει από πλευράς στυλ;!

Φινετσάτα και παιχνιδιάρικα

Τα μανικετόκουμπα είναι κατά κανόνα συνδεδεμένα με το επίσημο ντύσιμο. Αφενός,  τα πουκάμισα με μανσέτες για μανικετόκουμπα δεν αποτελούν εύκολο κομμάτι της καθημερινής γκαρνταρόμπας και αφετέρου, τα όμορφα μανικετόκουμπα  είναι, κακά τα ψέματα, ακριβά. Να όμως που τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Τα μανικετόκουμπα στη φωτογραφία είναι από μετάξι, τα βρίσκει κανείς σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και χρωματικών συνδυασμών και -πολύ σημαντικό- κοστίζουν μόνο 9 ευρώ το ζευγάρι. Σε αντίθεση με τα πολυτελή, φτιαγμένα από πολύτιμα μέταλλα και λίθους 'αδελφάκια' τους, οι μεταξένιοι πολύχρωμοι κόμποι, τα μπορούν να φορεθούν από το πρωί έως το βράδυ και να δώσουν μια παιχνιδιάρικη πινελιά στο αυστηρό αντρικό ντύσιμο...

It's all about shoes, ladies!

Η φράση της Κοκό Σανέλ "μια γυναίκα με καλά παπούτσια δε μπορεί να είναι ποτέ άσχημη" έχει διαχρονική αξία και επιβεβαιώνει ότι το παπούτσι δίνει το στίγμα της κλασικής εμφάνισης.
Από τα μικρά μου χρόνια θυμάμαι μια καλοντυμένη συγγενή να τονίζει πως "μια γυναίκα μπορεί να κλέψει τις εντυπώσεις ακόμη και με ένα τσιτάκι (φθηνό ρουχαλάκι), αν φοράει ωραία παπούτσια". Πράγματι, το καλό παπούτσι αναβαθμίζει το σύνολο της εμφάνισης, και κάνει ακόμη και ένα φθηνό ρούχο να φαίνεται καλύτερο απ'ό,τι πράγματι είναι. Ανάλογα, θα προσέθετα ότι το ίδιο συμβαίνει και με δύο ακόμη στοιχεία της γκαρνταρόμπας μας: την τσάντα και το πανωφόρι. Η καλής ποιότητας και κομψού σχεδιασμού τσάντα 'φωνάζει' class και 'προσθέτει' σε ένα μέτριας ποιότητας outfit ... Ένα φτηνό παλτό, πάλι, σπανίως μπορεί να ξεγελάσει: Η εφαρμογή θα πάσχει, το ύφασμα θα κάνει κόμπους, κλωστούλες θα πετάγονται από δω και από κει κλπ.
Κατά συμπέρασμα, η επένδυση σε παπούτσια και τσάντες αποδίδει σε βάθος χρόνου. Αρκεί να μην υποκύπτουμε σε σχεδιαστικές ακρότητες (πχ τύπου Vercace) που εκτός από πανάκριβες είναι σχεδόν ...θνησιγενείς. Vercace. Για τραγουδιάρες, βεβαίως-βεβαίως!

Ενα καλό κλασικό παλτό, επίσης, το έχεις για μια ζωή σχεδόν. Παλτό βρίσκονται στην γκαρνταρόμπα μου επί δεκαετία σχεδόν, έχουν φορεθεί πολύ και διατηρούνται σε άριστη κατάσταση και ο μόνος λόγος που δε φοριούνται ιδιαίτερα συχνά τελευταίως είναι η μετεξέλιξη του κλίματος της
Αθήνας σε τροπικό και επ'ουδενί επειδή είναι ντεμοντέ.
Αυτό το παλτό Chloe δεν πέφτει από τη μόδα. Με νέα αξεσουάρ γίνεται αγνώριστο κάθε φορά.

Από τα τρία, το πολύ τα δύο!

Κοστούμι, πουκάμισο γραβάτα: Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να έχουν το ίδιο μοτίβο, όπως στην παραπάνω φωτογραφία του παρουσιαστή της ΝΕΤ. Δηλαδή ρίγα στο κοστούμι, ρίγα στο πουκάμισο (και μάλιστα στο ίδιο περίπου πάχος με αυτή του κοστουμιού, σα να είναι σετάκι ένα πράγμα) και ρίγα στην γραβάτα, η οποία είναι μεν καρό αλλά κυριαρχούν οι ρίγες οι οποίες υπερπροβάλλονται.

Για την ακρίβεια θα ήταν καλύτερα να έχουν μοτίβο το πολύ δύο από τα τρία κομμάτια. Αν, για παράδειγμα, έχουν το κοστούμι και η γραβάτα τότε το πουκάμισο θα πρέπει να είναι μονόχρωμο κ.ο.κ. όπως βλέπουμε στην παρακάτω φωτογραφία του Agnelli.

Εξαιρετικά δύσκολος ο συνδυασμός περισσότερων μοτίβων και μπορεί να γίνει μόνο από πολύ έμπειρους στους συνδυασμούς άντρες όπως ο Luciano Barbera (ριγέ κοστούμι, ρίγα στο πουκάμισο, σχέδιο στη γραβάτα).

Παλτό 2010

Θα σας εξομολογηθώ κάτι. Λατρεύω τα παλτό... Όσο τα απέφευγα πιτσιρίκα, τόσο τ'αποζητώ τώρα. Δεν ήταν πάντα trendy ή cool το να φοράς αυτά τα πλούσια κομμάτια ρούχου, που συχνά δημιουργούν την αίσθηση μιας ζεστής αγκαλιάς. Mε θυμάμαι να βγαίνουμε με τις φίλες μου τα χειμωνιάτικα Σαββατόβραδα, γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 80, και να ξεπαγιάζουμε φορώντας σακάκια ή μπουφανάκια με κοντές φούστες... Τα τελευταία χρόνια όμως τα παλτό είναι tres a la mode όπως άλλωστε δηλώνει η αυξημένη παραγωγή από παλτό των μεγάλων Οίκων, που 'παίζουν' αριστοτεχνικά με τα υφάσματα, τα στυλ, τα μήκη... Σήμερα υπάρχει τέτοια ποικιλία που δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρει κανείς αυτό που ακριβώς του ταιριάζει και του φτιάχνει τη διάθεση. Βέβαια, άλλο το να το βρεις και άλλο το να μπορέσεις να το φορέσεις. Διότι με τα τερτίπια του καιρού στην Ελλάδα και ειδικά στην Αθήνα, το κρύο σπανίζει. Ειλικρινά, διακατέχομαι από μεγάλη ζήλια για όσους ζουν στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη και μπορούν, ήδη από τις αρχές του φθινοπώρου, να φορούν όχι μόνο τα παλτουδάκια τους αλλά και όλα τα υπέροχα χειμωνιάτικα αξεσουάρ που κάνουν τη διαφορά σε μία χειμερινή εμφάνιση: Καπέλα, κασκόλ, πασμίνες, γάντια κ.α. Ελπίζοντας ότι φέτος θα μπορέσουμε να βγάλουμε τα παλτό μας από τις ναφθαλίνες, σας παρουσιάζω
μερικά από αυτά που λανσάρουν για το 2010 οι διάσημοι Οίκοι και τα οποία βρίσκω πολύ νόστιμα :

Glamorous και ταυτόχρονα chic. Από την Chloe.

Μαύρο μπουκλέ, που 'γλύφει' τη σιλουέτα. Από την Donna Karan.

Δέρμα και μαλλί. Από τον Rick Owens.

Λευκό και μπλε tweed για ένα 'city chic' παλτό. Aπό τη Sonia Rykel.

Σαφής η militaire επιρροή σε αυτό το κομψότατο παλτό. Από τη Stela McCartney. Οσο για τα δύο επόμενα, πιο militaire δε γίνεται!

Belstaff

Aubin & Wills.

Προσωπικά, λατρεύω το καμιλό της Chloe, το tweed της Sonia Rykel και το στρατιωτικού ύφους Aubin & Wills!

O Stefano κι εγώ

Γενικά προσπαθώ να αποφεύγω να περιαυτολογώ και να κομπάζω, ασχέτως αν υπάρχει λόγος ή όχι, καθώς θεωρώ την διακριτικότητα σημαντικό προσόν για έναν άντρα. Αυτή την φορά δεν μπορώ να αντισταθώ όμως να περηφανευτώ για την δικαίωση μιας επιλογής μου που είχε υποστεί έντονη κριτική. Πριν από περίπου δέκα χρόνια είχα αποκτήσει το δαχτυλίδι της φωτογραφίας (22άρι με σφραγιδόλιθο, τύπου chevalier) και από τότε το φοράω καθημερινά. Και τι δεν έχω ακούσει. Το έχουν χαρακτηρίσει παππουδίστικο, ντεμοντέ, ότι οι άντρες δεν φοράνε δαχτυλίδια κλπ.

Η δικαίωση ήρθε πρόσφατα όταν εντελώς τυχαία παρατήρησα το δακτυλίδι στο δεξί χέρι του Stefano Gabbana. Αδυνατώ να γνωρίζω αν το είχε πριν από το 1999 ή το απόκτησε μετά … Tο θέμα όμως είναι ότι από εδώ και πέρα δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογώ (ασκόπως πολλές φορές) υπέρ του αγαπημένου μου δακτυλιδιού … απλά θα αναφέρω ότι το ζήλεψε και ο Stefano.

  

Οι Βέλγοι - Ann Demeulemeester & Dries Van Noten

Οι σχεδιαστές που έβγαλαν από την αφάνεια τη βελγική μόδα.

Ξεκίνησαν το 1986, μαζί με άλλους τέσσερις συναποφοίτους τους από τη Βασιλική Ακαδημία της Αμβέρσας, για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στην Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου. Για πρακτικούς λόγους νοίκιασαν από κοινού ένα βαν. Λίγο τα δυσπρόφερτα ονόματά τους, λίγο το γεγονός της συνύπαρξης στο βαν, ο βρετανικός τύπος δεν άργησε να τους μετονομάσει σε «Ομάδα των έξι» ή «Οι έξι της Αμβέρσας» αν και τίποτε ομαδικό δεν υπήρχε στην προσπάθειά τους. Τόσο η Demeulemeester όσο κι ο Van Noten επέλεξαν να μη μετέχουν στα μεγάλα γκρουπ της διεθνούς μόδας (Gucci, Prada κλπ)

Οι έξι της Αμβέρσας (από αριστερά και κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού): Αnn Demeulemeester, Marina Yee, Walter Van Beirendonck, Dirk Bikkembergs, Dirk Van Saene and Dries Van Noten

Αnn Demeulemeester – Poetic chic

΄Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η Ann ήταν για τον κόσμο της μόδας ‘η κοπέλα που φτιάχνει τα κοστούμια που ‘πέφτουν’ ωραία’. Σήμερα στις ΗΠΑ έχουν μάθει να προφέρουν σωστά το όνομά της, ήτοι Ντεμέ-ουλμέστερ. Ήταν η αμερικανική Vogue άλλωστε που στα πρώτα της βήματα την είχε αποκαλέσει ‘καινούριο Αρμάνι’.

Η Demeulemeester λατρεύει το μαύρο σε όλους του τόνους του, καθώς το θεωρεί «μυστηριώδες βαθύ και ποιητικό». Το μαύρο και το λευκό είναι ιδανικά, κατά τη σχεδιάστρια, για την ανάδειξη της φόρμας, ενώ το χρώμα χρησιμοποιείται από εκείνη όπως άλλοι χρησιμοποιούν τα αξεσουάρ.H Demeulemeester ενσωματώνει punk και gothic χαρακτηριστικά στις δημιουργίες της κι ίσως γι’αυτό κάποιοι κάνουν λόγο για poetic chic. Oσον αφορά τα λογότυπα, αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας καθώς «θέλει να βλέπει ανθρώπους κι όχι ετικέτες».

Ann Demeulemeester

Η Demeulemeester είναι παντρεμένη με το φωτογράφο μόδας και νυν καλλιτεχνικό διευθυντή του Οίκου της Patrick Robyn κι έχει ένα γιο, το Victor. Παραμένει στην πατρίδα της έχοντας την έδρα της στην Αμβέρσα στο μοναδικό κτήριο της πόλης που έχει σχεδιαστεί από τον Le Corbusier.

Dries Van Noten- Ο εγκεφαλικός

Οι New York Times τον χαρακτήρισαν το 2005 ως έναν από τους πιο εγκεφαλικούς σχεδιαστές. Το 2008 έλαβε το διεθνές βραβείο της ΄Ενωσης των Αμερικανών Σχεδιαστών Μόδας. Την ίδια χρονιά έντυσε την Cate Blanchett για την τελετή απονομής των Όσκαρ. Ο Dries Van Noten (Nτρις βαν Νότεν), τρίτη γενιά οικογένειας ραφτών, είναι ταγμένος στο prêt-a-porter: “Iσως είμαι λίγο απλοϊκός αλλά δε με ενδιαφέρουν τα ρούχα που δεν μπορούν να πωλούνται στα καταστήματα!» είχε πει χαρακτηριστικά.

Οι δημιουργίες του χαρακτηρίζονται συχνά εκκεντρικές και είναι πλούσιες σε πολιτισμικές αναφορές . Χρησιμοποιεί τυπωμένα σχέδια (print), πολλά χρώματα, ιδιότυπα υφάσματα ενώ έχει αδυναμία στα κομμάτια με πολλές με πολλά φύλλα/στρώσεις.

Dries Van Noten

O Van Noten ζει μαζί με το συνεταίρο-σύντροφό του Patrick Vangheluwe στο τεράστιο κτήμα τους έξω από την Αμβέρσα, όπου μπορεί να επιδίδεται στο πάθος του για την κηπουρική. Α και κάτι άλλο: Ο Οίκος δεν διαφημίζεται!

Brussels - Surprise!

Mπορεί να καθυστερήσαμε να αναρτήσουμε ένα style post αλλά δείτε τι σας έχουμε: Φοβερός τύπος, με καροτί μαλλί, περιδιάβαινε αμέριμνος και έμπλεος αυτοπεποίθησης στο Brussels expo, το γνωστό εκθεσιακό χώρο των Βρυξελλών.

Με το vintage 60ies - 70ies ψυχεδελικό κοστούμι του ξεχωρίζε σαν τη μύγα μες στο γάλα καθώς οι περισσότεροι συμμετέχοντες φορούσαν σκούρα κοστούμια και γραβάτες. Αν κρίνω από τη στυλιστική τόλμη του, θα πρέπει να είναι one hell of a ...gu(;)y!

Ανοιξιάτικη οπτασία

"Θά'ναι σαν να μπαίνει η άνοιξη

θά'ναι ουρανού κατάνυξη..."

Η ολάνθιστη αμφίεση της κυρίας, σε απόλυτη αρμονία με την προθήκη του παρακείμενου καταστήματος μου έφερε στο νου το στιχουργικό και συνθετικό δημιούργημα του Μικρούτσικου junior... Oποία χαρά να συναντάς αυτές τις μικρές οάσεις αισιοδοξίας μέσα στο γκρίζο αστικό τοπίο. Στη Σόλωνος σήμερα...

Χειμώνας 2010: Μποτάκια με γούνα

Πολύ 'καυτό' trend η γούνα στα μποτάκια φέτος. Μιλάμε για αληθινή γούνα όπως πχ από κογιότ, που εκτοξεύει τις τιμές των Louboutin στον ... Ολυμπο (σχεδόν 2000 ευρώ) ή έστω από απλό κουνελάκι (Dolce Vita) ή αμνοερίφιον (Prada), που, όσο νά'ναι, είναι πιο ...συφερτικά (κοντά στο χιλιάρικο, τζάμπα πράμα δηλαδή). Οι εν Ελλάδι κατοικούσες ας παρηγορηθούμε ότι με τα τερτίπια του κλίματος, τα εν λόγω μποτάκια παραείναι ζεστά για τα μέρη μας... ακόμα και να μας τα χαρίζανε, που λέει ο λόγος, μάλλον δε θα τα φοράγαμε. Που λέει ο λόγος...

Louboutin με γούνα κογιότ Ψηλοτάκουνο Louboutin με γούνα κογιότ (Πε-θαί-νω!)

Ralph Lauren

Dolce Vita

Οscar de la Renta

Prada

Ugg (ή, "πόδια αρκούδας", κατά τον φίλτατο co-blogger μου)

Polar Music Prize: Stockholm August 2010

Ω ναι, κυρίες και κύριοι! Οι chic-in-greek απολαμβάνουν πλέον διεθνούς φήμης και καλούνται σε διεθνή γκαλά όπως το POLAR MUSIC PRIZE, που θεσπίστηκε από τον μάνατζερ και στιχουργό των ABBA Stig "Stikkan" Anderson. Taratatzoum! Εντάξει, ας είμεθα ειλικρινείς δεν είμεθα καλεσμένοι. Είμεθα ομως ΤΥΧΕΡΟΙ και πάνω που βολτάραμε στο κέντρο της σουηδικής πρωτεύουσας πέσαμε σε τούτο το event που συγκεντρώνει προσωπικότητες από το χώρο της μουσικής παγκοσμίως. Με  βραβείο POLAR έχουν τιμηθεί από τον Πωλ Μακάρντνεϊ, το Ρέι Τσαρλς, τον Ιάννι Ξενάκη, τους Πινκ Φλόιντ μέχρι τους Μπγιορκ και  Ενιο Μορικόνε (2010). Παρακάτω μπορείτε να λάβετε μία ιδέα για το σουηδικό chic, κι όχι μόνον καθώς όπως προανέφερα οι προσκεκλημένοι καλύπτουν συνήθως μεγάλο κομμάτι του γεωγραφικού φάσματος.

Τα στενά και κοντά παντελόνια βρίσκουν τον ιδανικό performer τους στις σουηδικές σωματοκατασκευές. Κάντε 'κλικ' στη φωτό και μετά πατήστε μεγέθυνση. Το χρώμα της κάλτσας είναι η λεπτομέρεια που σε αφήνει με το στόμα ανοικτό.

Κλασικό 'κόκκινο χαλί' chic.

Tώρα τούτες εδώ ίσως και να είναι απλά περαστικές...

Συντηρητικό αλλά άψογο chic.

Αέρινο σωμόν για την λεπτή και μαυρισμένη σιλουέτα της κυρίας (Lena Philipsson, τραγουδίστρια και μίντια περσόνα) ενώ ο κύριος,τι πλάτη!

Φέτος τα βραβεία απονεμήθηκαν στην Bjork και τον Ennio Morricone

Μη Σουηδή, προφανώς...

Οι γόβες Louboutin 'πήραν κι έδωσαν', ως άλλωστε ανεμένετο.

Τι πόδι...

...τι πόδι! Χάος (ή έστω υψομετρική διαφορά) χωρίζει τη βόρεια Ευρώπη από την Ασία (αριστερά)

Η κυρία περαστική, είδε φως και μπήκε.

Η argent οπτασία μετά του κυρίου της.

Αυτή η φωτό, από το χώρο των κοινών θνητών που χάζευαν, έχει πολύ γούστο διότι συγκεντρώνει πολλά 'pas chic' που έρχονται σε κραυγαλέα αντίθεση με το παραληρηματικό chic της εκδήλωσης.

Στα ελληνικά θα το αποδίδαμε ως 'τσολιά' ή 'καρυάτιδα'...

Magnus Carlsson, τραγουδιστής (δεξιά). Στα 36 του, θα περίμενα κάτι πιο σοφιστικέ. Τέτοια φοράνε οι Ελληνάρες για να πάνε στο γάμο του κολλητού τους.

Η chic και σουηδική εκδοχή της γνωστής στιχουργού και πανελίστριας.. Εύης Δρούτσα !

Ο Per Almqvist ως τραγουδιστής του συγκροτήματος garage rock 'The Hives' δε θα μπορούσε παρά να είναι rock chic!

Μμμ ωραίο χρώμα...

Οι nude χρωματισμοί κυριαρχούν.

Black is beautiful. Εδώ εν κινήσει...

Το 'μπορντοροδοκόκκινο' γούνινο φουλάρι αναδεικνύει έξοχα ένα -άλλως- βαρετό γκριζόμαυρο σύνολο.