Η δικαίωση ήρθε πρόσφατα όταν εντελώς τυχαία παρατήρησα το δακτυλίδι στο δεξί χέρι του Stefano Gabbana. Αδυνατώ να γνωρίζω αν το είχε πριν από το 1999 ή το απόκτησε μετά … Tο θέμα όμως είναι ότι από εδώ και πέρα δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογώ (ασκόπως πολλές φορές) υπέρ του αγαπημένου μου δακτυλιδιού … απλά θα αναφέρω ότι το ζήλεψε και ο Stefano.
15 Οκτ 2010
O Stefano κι εγώ
Γενικά προσπαθώ να αποφεύγω να περιαυτολογώ και να κομπάζω, ασχέτως αν υπάρχει λόγος ή όχι, καθώς θεωρώ την διακριτικότητα σημαντικό προσόν για έναν άντρα. Αυτή την φορά δεν μπορώ να αντισταθώ όμως να περηφανευτώ για την δικαίωση μιας επιλογής μου που είχε υποστεί έντονη κριτική. Πριν από περίπου δέκα χρόνια είχα αποκτήσει το δαχτυλίδι της φωτογραφίας (22άρι με σφραγιδόλιθο, τύπου chevalier) και από τότε το φοράω καθημερινά. Και τι δεν έχω ακούσει. Το έχουν χαρακτηρίσει παππουδίστικο, ντεμοντέ, ότι οι άντρες δεν φοράνε δαχτυλίδια κλπ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
επικροτώ, ειδικά όταν πρόκειται για οικογενειακό κειμήλιο
(έχουμε ένα του προπαππου, αλλά ο μόνος άντρας της οικογένειας δεν μπορεί να το φορέσει γιατί έχει κάτι δαχτυλάρες να με το συμπάθειο)
Δημοσίευση σχολίου